Het sinterklaaslijstje van Lineke bevatte dit keer een onbekend voorwerp: een nalbindingsnaald. Het moest een iets met stof of wol zijn, dus ging ik naar de wolwinkel, waar ze vriendelijk waren, maar alleen wisten dat het ‘iets uit de middeleeuwen’ was. Gelukkig heb ik een vriendin die aan LARP doet, en die wist mij te vertellen dat zij weer iemand kende die die naalden zelf maakte.

En met haar sprak ik af dat ik een tekeningtje zou maken, in ruil voor zo’n naald. Maar ja, wat moet je tekenenen over re-enactment? Uiteindelijk kon ik niet kiezen en heb ik twee tekeningen gemaakt. Een romantisch tafereeltje (dat past altijd), en een groepje LARPERS in een busje. Ik weet ondertussen dat dit geen accurate weergave is: die bus had véél voller met spullen moeten zitten.