Wat is het toch heerlijk om knopen door te hakken: na maanden schaven aan een blogpost, heb ik zojuist op de ‘verwijder’-knop geklikt. Niet goed, weg ermee! En dan wil ik het nu eens over relaties en structured content hebben.
Van concept tot systeem
Tijdens een ontwerpproces van een applicatie wordt er veel besproken: branding, budget, doelen, doelgroepen, KPI’s, technische randvoorwaarden, huisstijl, en nog veel meer. Maar wanneer het over ‘informatie’ gaat, gaat het al snel over de manier waarop je die binnen systemen opslaat of kunt koppelen. Zeer relevant, maar niet voldoende om ook echt goed met die content te kunnen werken.
Mensen denken anders dan systemen. Een goede content structuur geeft dan ook de relaties weer zoals die begrepen worden door een mens en niet door een systeem. Een flink deel van slechte gebruikerservaringen online is terug te voeren tot dat verschil.
Content modeling
Een mooie vorm om meer van die menselijke relaties te laten zien, is het maken van een content model. Een content model is een schematische weergave van de inhoudelijke relaties die verschillende informatietypen hebben.
Laat ik een voorbeeld geven. Wanneer ik mijn eigen stripblog vanuit het systeem teken, ziet dat er zo uit:
Het lijkt mij duidelijk dat aan dit schema totaal niet af te lezen is, wat ik werkelijk doe. Het helpt al wat, wanneer ik er in zet wat voor content er dan op die pagina’s staat: ik vertel op mijn stripblog iets over mijzelf, ik plaats tekeningen en een aantal van die tekeningen zijn in een portfolio gebundeld:
Beter, maar nog niet goed genoeg: De relaties zijn hier namelijk nog steeds systeemrelaties. Wanneer ik werkelijk wil laten zien wat ik doe, moet niet de systeemvorm maar de inhoudsvorm opgetekend worden. En dat ziet er nog al anders uit, kijk maar:
Wanneer ik het zo uitteken, zie je meteen wat voor type werk ik maak, dat het in verschillende vormen gepubliceerd kan worden en dat daar een uitgever bij kan horen. En waar mijn portfolio gebleven is? Dat is een deelverzameling van verhalen, dagboeken, cartoons, illustraties en de boeken/publicaties waar ze verschenen zijn.
Mooi toch? Dat is nou content modelling. Het is voor mij helaas wel een model van de toekomst, want ik heb nog geen uitgever, maar soit.
Van content model naar systeem
En dat systeem dan? Wel, dat komt daarna en is minstens even relevant. Maar je kunt een veel beter systeem ontwerpen wanneer je informatie naar menselijk begrip indeelt. Sterker nog: nu content steeds meer zijn eigen weg gaat op sociale media, weg van je eigen website(s), kán het niet meer anders of je moet het zo aanpakken, het is de enige manier om je content online zijn identiteit en betekenis te laten behouden.
Essentieel leesvoer over ‘content modelling’:
- Sara Wachter-Boettcher:
- Cleve Gibbon: