Oef, social media blijft hard werken. Het moeilijkste vind ik wel dat je jezelf steeds moet blijven herhalen. Ik ben daar niet goed in, ik maak dingen snel en dan wil ik weer door.
Je zou zeggen dat social media daar juist geknipt voor is. Dat geldt helaas alleen als je je tot een platform beperkt. Platforms komen en gaan (wie begon op myspace, iemand?) of veranderen tot ze iets zijn waar je helemaal niet meer op wilt zitten.
Enfin, alles verandert dus.
Wat mij op de eigenlijke reden van dit stukje brengt: ik maak ook muziek; kleine dagboekachtige liedjes. Meestal schrijf ik zo’n 10 tot 12 liedjes per jaar. Vorig jaar schreef ik er 60, ik had wat van mij af te schrijven. Veel van de liedjes hadden met ouder worden, mantelzorg en het verlies van mijn vader te maken.
Een aantal van die liedjes nam ik in oktober in Studio Moskou (Utrecht) live op. Het heeft even geduurd, maar ik heb een selectie van 4 liedjes van die sessie gemaakt, aangevuld met een demo van dit jaar die voor mijn gevoel de set afsluit. Het totaal beslaat een periode van een jaar, van het moment dat we te horen kregen dat hij niet lang meer had, tot het definitief leegruimen van het appartement. Ik schreef bijna elke tekst ter plekke of in de trein naar huis, waardoor het voor mij nog steeds heel dichtbij voelt.
Alle liedjes:
- Het dossier
- Waak
- Het appartement
- Die dag
- Onder de regels (demo)
Je kunt de EP luisteren (en digitaal aanschaffen) op https://joostverweij.bandcamp.com/album/ouder
Het dossier
Je ziet er niet goed uit en je voelt je depressief
De uitslag van het ziekenhuis was niet positief
Wat maakt dat vandaag de oorlog zo zwaar telt?
Is het toch het onbehagen om wat er is verteld?
Het dossier is gesloten door de internist
en daarin ligt toch besloten dat de toekomst zeker is
De thuiszorg spreekt je toe, monter maar beslist
Ze gaat liedjes met je zingen als ze er weer is
Maar als ik je vraag naar je mooiste lied
is de man in zwart verdwenen, toch je favoriet
Het dossier is gesloten door de internist
en daarin ligt toch besloten dat de toekomst zeker is
Ach, wat ben je moe en ach, wat voel je teer
Je ligt uren op de bank en je leest niet meer
Als ik afscheid neem en de stad inloop,
besef ik dat ik straks nooit meer boeken voor je koop
Het dossier is gesloten door de internist
en daarin ligt toch besloten dat de toekomst zeker is