De afgelopen maanden werkte ik als interactie ontwerper binnen een agile ontwikkelteam. We werkten aan een bestaand project wat verder moest worden ontwikkeld, een situatie waar agile development zich prima voor leent. Het werk is erg leuk, maar ik merk ook in deze werksituatie dezelfde tendens die ik al beschreef in mijn blog over ’ontwerpers in het agile tijdperk’:

• Er is weinig tijd om afstand te nemen.
• De nadruk ligt op het bouwen van functionaliteit: er wordt meteen in schermen en code gedacht.

Het is logisch dat het proces zo snel gaat, want er moet een team door kunnen werken. Maar daardoor wordt er wel snel doorontwikkeld op oplossingen die misschien helemaal niet zo’n goede oplossing zijn. Een belangrijk deel van mijn werk is dan ook om dat proces af te remmen. Dat begint dan vaak met het herformuleren van user stories;

‘De bezoeker wil een landingspage om een overzicht van zijn werkstromen te zien’

herformuleer ik tot:

‘De werknemer wil inzicht in zijn werkstromen omdat..’

En dan praten we over wat nou écht de reden is dat zo iemand zijn werkstromen wil zien. En dan pas bekijken we of de oplossing nou een landingspagina moet zijn of dat een andere oplossing niet veel beter is. Er worden veel te snel functionele oplossingen bedacht voor problemen die juist met de organisatie van de content te maken hebben.

Zo’n remmende rol is niet gemakkelijk, er staan ten slotte wel een groep programmeurs met de vingers boven het toetsenbord te wachten. Maar ik moet zeggen dat het enorm gewaardeerd wordt, zowel door de klanten als door de ontwikkelaars. Dus voor alle UX ontwerpers die in deze hectische rol komen: ga ervoor en durf de rem erop te zetten. Het levert uiteindelijk beter werk en tevredener klanten op.