The Steve Wynn Rabbit project

Illustratie

The Dream Syndicate was een band in de jaren 80 die een plaat lang hip was. Ik heb het een stuk langer volgehouden, voor mij was het de band die mijn muzieksmaak bepaalde (totdat ik in mijn Jonathan Richman fase kwam). Met name Ghost Stories heb ik grijs gedraaid.

En omdat ik een tijdlang konijntjes tekende, leek het mij wel een goed idee om twee passies te combineren: albumtitels in konijnenvorm.

Nadat ik vorig jaar de Dream Syndicate albums als bron gebruikt heb voor konijnentekeningen, heb ik mij deze herfst op de solo albums van de zanger, Steve Wynn, gestort. Met onderstaande tekeningen als resultaat.

The Dream Syndicate


Soloalbums


UX – Is less more?

UX en Service Design

Als er één uitspraak veel geciteerd wordt wanneer het over design gaat, dan is het wel ‘less is more’. Een prachtslogan en daarom wat gevaarlijk.

Het is namelijk niet zo dat minder altijd beter is. Je kunt ook zoveel verbergen dat mensen niet weten wat ze zouden kunnen of moeten doen. 

Dat gezegd hebbende; ik hou van ‘less is more’. De gedachte erachter is dat bij teveel keuze mensen niet meer weten wat ze moeten kiezen en daardoor afhaken, vandaar dat je elke afleiding probeert weg te laten.

Maar ‘less is more’ is dus niet hetzelfde als minimalisme. Het gaat niet zozeer om het verbergen van informatie, maar om het stukje bij beetje aanbieden van relevante informatie op het juiste moment

Zoals je in een film van scene naar scene gaat, zo begeleidt je in je ontwerp de klant van actie naar actie. Want ‘less is more’ draait altijd om de juiste flow in het verhaal. Tot en met de spetterende ontknoping. 

UX – De stip aan de horizon

UX en Service Design

In juni las las ik met veel plezier ‘De ergste jeukwoorden op kantoor‘ van Japke D. Bouma op nrc.nl. Ikzelf maak mij schuldig aan ‘co-creatie’, ‘draagvlak creëren’ en ‘verbinden’; ik denk dat ik een zachtaardig mens ben.

Maar daar wil ik het eigenlijk niet over hebben; ik wil nu graag even stilstaan bij de ‘stip aan de horizon’, het lange termijn doel waar menig bedrijf naartoe wil werken.

Foutgevoeligheid
De stip ligt ondertussen al weer onder vuur wegens zijn handige vaagheid maar ikzelf vind die stip niet zo erg. Een stip aan de horizon is prima. Het probleem zit hem meer er in dat de weg ernaartoe niet wordt bewandeld. En dat heeft een hele concrete reden: mensen maken liever geen fouten.

Van groot naar klein
Mensen houden van grote ideeën. Die zijn namelijk vaak nog zo ruim omschreven, dat iedereen er zijn eigen invulling aan kan geven. Zo ben je het al snel eens met elkaar.

Mensen houden ook van kleine ideeën: die zijn namelijk snel op te pakken en je ziet vlug resultaat. A/B testen bijvoorbeeld: lekker concreet zijn; problemen meteen oplossen; heerlijk!

D’r net tussenin
Maar tussen groot en klein ligt een hele wereld waarin het ingewikkeld wordt. Waarbij kleine problemen eigenlijk onderdeel blijken zijn van een groter geheel vol afhankelijkheden en onvoorziene omstandigheden. Waarin je onduidelijke keuzes moet maken en het onvoorspelbaar is wat het gevolg zal zijn.

Daar houden we niet van want dat maakt ons onzeker; doen we het wel goed? Daarom zie je al gauw dat mensen snel weer twee richtingen uitgaan:

  • Of naar de veel te grote stip op de horizon
  • Of de diepte in, naar de hele kleine details (”wat als iemand … gaat doen, dan moeten we daar toch een uitzondering voor bouwen?”)

Van stip naar stip
Toch is hier wel degelijk uit te komen

  1. Probeer niet alles in een keer op te lossen, het leven is complex.
  2. En accepteer dat je fouten maakt. Test of je goed bezig bent en stel je plan dan bij, dát is het echte agile denken.

Een stip op de horizon is prima, maar de weg ernaartoe moet uitgestippeld worden.

De grap van UX

UX en Service Design

Ik ben zowel UX designer als cartoonist. Dat wekt soms wat verwondering op. Voor mij is er echter een heel logisch verband tussen grappen maken en user experience. Toen ik laatst tijdens een lunchwandeling met een collega het daarover had, vond ik de juiste invalshoek: humor en UX hebben allebei met inzicht en verwachting te maken.

Context
Grappen maken is een serieuze zaak. Het werk zit hem niet zozeer in de grap zelf, maar in het moment dat je toont. Je moet de grap niet laten zien maar laten inzien. Een cartoon bestaat dus eigenlijk uit twee onderdelen: de fysieke tekening en de associatie die je daardoor in je hoofd krijgt.

Je maakt de grap in je hoofd af met wat er net gebeurd moet zijn of met wat er gaat gebeuren.

Ook bij UX ontwerp geef je mensen inzicht in wat er ‘aan gaat komen’ binnen een applicatie. Je vertelt niet het hele verhaal in een keer, maar laat steeds op het juiste moment zien wat er net gebeurd moet zijn of wat gedaan kan worden. Het kan dus echt helpen wanneer je als UX-designer gevoel voor humor hebt.